2, నవంబర్ 2014, ఆదివారం

ఆట బొమ్మనా నేను?

అప్పుడే పుట్టిన నల్లని పసి పావురము కిటికీపై వాలింది
లోకం తెలీక ఎగరటానికి జంకుతూ దిక్కులు చూస్తోంది
బిడ్డ ఎలా ఉందో అని తల్లి పావురము గమనిస్తూనే ఉంది
ఎగరలేని పిల్ల పక్షిని చూసి ఒక హృదయం జాలి పడింది
ధైర్యం ఇద్దామని దాని వీపుపై చేతుల ప్రేమగ నిమిరింది
మొదట భయము పిదప ధైర్యమున దిక్కులు చూసింది
మనిషి ప్రేమ కాస్తా ఆటగా మారింది చేతుల స్పర్శ మారింది
తల్లి వైపు చూసిన పిల్లకు తల్లి హెచ్చరిక చేసింది
రెప రెపలాడుతూ పిల్ల మనిషికి దూరంగా ఎగిరిపోయింది
తన ఆటవస్తువు దక్కలేదని మనిషి మనసు ఉగ్రమయ్యింది
ప్రేమ మరచి కోపము పెంచి కరుణ చంపి రాయి విసిరింది
మనిషి స్వార్థం గ్రహించి పిల్ల పక్షి తల్లి గూటికి చేరింది

ఇంతేరా మనుషులని తల్లి కళ్లతో పిల్లకు చెప్పింది
ఔరా ఈ మనిషి చేష్టలు అని పిల్ల నివ్వెర పోయింది
మనిషి ప్రేమలో నిజం లేదని గ్రహించి తల్లిలో ఒదిగింది
నువ్వు ఎగరగలవు నేను నీకు రక్ష అని తల్లి పలికింది

మనిషి మనసులో తనకు దక్కని పక్షులపై కక్ష కలిగింది
తన మనసున మాటను పంచి పక్షులపై యుద్ధం ప్రకటించింది
రాళ్ల వానను దాటుతూ తల్లి పక్షి బిడ్డతో కలిసి ఎగిరింది
రాళ్లనుండి బిడ్డను కాపాడుతూ ముందుకు సాగుతున్నది
ఇంతలో ఒక పెద్ద ఆపద పిల్ల పావురం వైపు వచ్చింది
తల్లి తన పిల్లను రక్షింప తన ప్రాణాలను అర్పించింది
ఎగిరి ఎగిరి ధైర్యం నిండిన పిల్ల తల్లికి కన్నీరు విడిచింది

నమ్మరాదు నమ్మరాదు ఈ రాక్షసులను అని నిశ్చయం చేసుకుంది
మనిషికి దూరంగా పచ్చని దూర తీరాలకు అతి వేగంగా ఎగిరిపోయింది

1 కామెంట్‌: