అర్చక వృత్తి - అర్హతలు

దేవస్థానాలలో అర్చక వృత్తిలో ఉన్నవారికి కావలసిన అర్హతలు:

1. ప్రతిష్ఠించ బడిన దేవతా మూర్తిపై అచంచలమైన భక్తి, విశ్వాసము మరియు శరణాగతి

2. ఆ దేవతామూర్తి యొక్క నిత్య పూజా విధానము, తత్సంబంధమైన ఆగమ శాస్త్రముపై పట్టు మరియు స్పష్టత

3. దృష్టి పళ్లెంలో వేసే డబ్బులపై, దక్షిణపై, వచ్చే భక్తుల ఆర్థిక స్థోమతపై కాకుండా భగవంతునికి భక్తునికి మధ్య నిరంతర అనుసంధానంగా ఎలా ఉండాలి అన్న దానిపై కలగాలి.

4. బాహ్య శుద్ధి, అంతశ్శుద్ధితో కూడిన నిరాడంబరమైన జీవితము. 

5. భక్తుల సమస్యలను, బలహీనతలను దుర్వినియోగం చేయని ఉన్నతమైన వ్యక్తిత్వము. 

ఈ ఐదూ నేటి అర్చక సమాజంలో చాలా తక్కువగా కనిపిస్తున్నాయి. కాబట్టే, వారంటే ప్రజలకు, ప్రభుత్వాలకు గౌరవం పోయింది, వారి సేవకు తగినంత ఉపాధి లభించటం లేదు. ఎప్పుడైతే ఈ లక్షణాలతో అర్చకుడు తన పవిత్రమైన వృత్తిని చేపడతాడో అప్పుడు అతని భుక్తికి, కుటుంబం గౌరవ ప్రదంగా జీవించటానికి ఎటువంటి ఇబ్బందీ ఉండదు. జ్ఞానము, సద్బుద్ధి, శుచి ఉన్న అర్చకుడు ఏ యుగంలోనూ ప్రజలచే, పాలకులచే నిరాదరించబడలేదు.

ఈ లక్షణాలకు సాత్వికాహారం, వేదవాఙ్మయ జ్ఞానం, పురాణేతిహాసముల ఆకళింపు, నేటి సామాజిక పరిస్థితులపై అవగాహన తప్పనిసరి. జన్మతో వచ్చిన బ్రాహ్మణత్వమొక్కటే అర్చకత్వానికి అర్హత కాదు. ఎక్కడ జన్మించినా వికసించిన హృదయకమలం, తెరుచుకున్న జ్ఞాన చక్షువులు, సత్సాంగత్యమునందు ఆసక్తి కలిగి ఉంటే అర్చకత్వానికి అర్హుడే. 

ఇటువంటి పవిత్రమైన వృత్తికి పవిత్రమైన మనుషులను మనమే జన్మతో వచ్చే కులాలకు అతీతంగా తయారు చేయలి, వెదకాలి, ప్రోత్సహించాలి. అప్పుడే దేవాలయ వ్యవస్థ యొక్క పవిత్రత పునరుత్థానమవుతుంది, కలకాలం నిలబడుతుంది.

ఆట బొమ్మనా నేను?

అప్పుడే పుట్టిన నల్లని పసి పావురము కిటికీపై వాలింది
లోకం తెలీక ఎగరటానికి జంకుతూ దిక్కులు చూస్తోంది
బిడ్డ ఎలా ఉందో అని తల్లి పావురము గమనిస్తూనే ఉంది
ఎగరలేని పిల్ల పక్షిని చూసి ఒక హృదయం జాలి పడింది
ధైర్యం ఇద్దామని దాని వీపుపై చేతుల ప్రేమగ నిమిరింది
మొదట భయము పిదప ధైర్యమున దిక్కులు చూసింది
మనిషి ప్రేమ కాస్తా ఆటగా మారింది చేతుల స్పర్శ మారింది
తల్లి వైపు చూసిన పిల్లకు తల్లి హెచ్చరిక చేసింది
రెప రెపలాడుతూ పిల్ల మనిషికి దూరంగా ఎగిరిపోయింది
తన ఆటవస్తువు దక్కలేదని మనిషి మనసు ఉగ్రమయ్యింది
ప్రేమ మరచి కోపము పెంచి కరుణ చంపి రాయి విసిరింది
మనిషి స్వార్థం గ్రహించి పిల్ల పక్షి తల్లి గూటికి చేరింది

ఇంతేరా మనుషులని తల్లి కళ్లతో పిల్లకు చెప్పింది
ఔరా ఈ మనిషి చేష్టలు అని పిల్ల నివ్వెర పోయింది
మనిషి ప్రేమలో నిజం లేదని గ్రహించి తల్లిలో ఒదిగింది
నువ్వు ఎగరగలవు నేను నీకు రక్ష అని తల్లి పలికింది

మనిషి మనసులో తనకు దక్కని పక్షులపై కక్ష కలిగింది
తన మనసున మాటను పంచి పక్షులపై యుద్ధం ప్రకటించింది
రాళ్ల వానను దాటుతూ తల్లి పక్షి బిడ్డతో కలిసి ఎగిరింది
రాళ్లనుండి బిడ్డను కాపాడుతూ ముందుకు సాగుతున్నది
ఇంతలో ఒక పెద్ద ఆపద పిల్ల పావురం వైపు వచ్చింది
తల్లి తన పిల్లను రక్షింప తన ప్రాణాలను అర్పించింది
ఎగిరి ఎగిరి ధైర్యం నిండిన పిల్ల తల్లికి కన్నీరు విడిచింది

నమ్మరాదు నమ్మరాదు ఈ రాక్షసులను అని నిశ్చయం చేసుకుంది
మనిషికి దూరంగా పచ్చని దూర తీరాలకు అతి వేగంగా ఎగిరిపోయింది